Serendipiteit

Ken je dat gevoel? Dat je zomaar iets waardevol vindt terwijl je er niet eens naar op zoek was? Dat fenomeen heet serendipiteit.

Ik heb er een essay over geschreven als afronding van de kaderopleiding Supervisie en Coaching

Toeval. Bestaat het eigenlijk wel?  Misschien noemen we dingen toeval bij gebrek aan een betere verklaring. In dit essay heb ik gezocht naar verklaringen. Ik vind het een mooie gedachte dat we vanuit onze diepere wijsheid het toeval zelf creëren. Dan heeft toeval een bedoeling en kunnen we er maar beter op voorbereid zijn en ervoor open staan.

Wat me veel geleerd heeft is het boek van neurowetenschapper Ap Dijksterhuis. In zijn boek ‘Het slimme onderbewuste” laat hij zien dat ons onbewuste het bewustzijn aanstuurt. De verwerkingscapaciteit van ons onbewuste is 200.000 x groter dan bewuste. Het onbewuste is holistisch, ongedetailleerd, creatief, associerend en eigenwijs.

Zou je serendipiteit kunnen zien als onverwacht inzicht uit ons onbewuste?

Dat maakt serendipiteit waardevol voor mij als begeleidingskundige. Ik zie het als poorten tot wijsheid. Tot diepe, intuïtieve kennis. Kennis uit de onbegrepen wijsheid van ons onbewuste. Wellicht ook uit de kosmische wijsheid waaraan we allemaal verbonden zijn.
Waar het ook vandaan komt, het is een wijsheid waarnaar we allemaal verlangen in ons leven.

Mijn onderzoek naar serendipiteit leert me hoe nietig ons bewustzijn is. Ons denken en handelen wordt grotendeels bepaald door ons onderbewuste. Het heeft me het onbewuste leren waarderen, erop te vertrouwen en erop te durven bouwen.
Daarvoor is tijd, rust, ontspanning en geduld nodig.

Als begeleidingskundige mag ik belangrijke levensvragen met mijn coachees te onderzoeken.

Ik denk dat de poorten tot diepere wijsheid te openen zijn. Onder andere door toevalligheden niet meer te zien als louter toeval maar als potentieel betekenisvol. Toevalligheden worden dan informatiedragers die de moeite waard zijn om te onderzoeken.
Ik gebruik werkvormen die het ontstaan van toevalligheden faciliteren.. Laten we ons wel realiseren dat serendipiteit niet af te dwingen is. Maar als het zich voordoet wil ik erop voorbereid zijn en dat de waarde ervan onderzoekten.

Serendipiteit opzoeken en toelaten is spannend. Zowel voor de coachee als voor mij als begeleidingskundige. Open staan voor serendipiteit is open staan voor wat zich aandient. Het maakt dat ik mijn werk met nog meer verwondering wil doen. Ons blijven verwonderen is iets wat ons met de grote filosofen, de wetenschappers en de kunstenaars verbindt. Dat vind ik een mooie gedachte. Het vraagt bereidheid van de coach én van de coachee om gebaande paden even los te laten, de controle los te laten, in het niet weten. Het vraagt om stilte en innerlijke alertheid. Om datgene te herkennen en te erkennen wat je onbewuste al weet.

Serendipiteit: toegangsdeur tot de schatkamer van de onderbewuste wijsheid.

Ik ging deze kaderopleiding doen vanuit mijn verlangen naar diepgang. en het verbinden van lichaam en geest Met als doel om collega’s te begeleiden om hun vak authentiek en duurzaam uit te oefenen. En ja, ik kreeg veel bruikbare en waardevolle handreikingen om te komen tot diepgaande gesprekken die betekenisvol zijn. En wat ik ook kreeg is inzicht in mezelf. Dat was geen vooropgezet doel maar wel een prachtig cadeau. Iets waar ik diep van binnen naar verlangde, maar waar ik me niet echt bewust van was.
Ik zou het geen serendipiteit noemen. Maar een zeer waardevolle bijvangst was het beslist.